Τι προβλέπει η συμφωνία

Η τελική εκδοχή της συμφωνίας, με ημερομηνία 24 Φεβρουαρίου, την οποία είδαν οι FT, θα δημιουργούσε ένα ταμείο στο οποίο η Ουκρανία θα συνεισέφερε το 50% των εσόδων από τη «μελλοντική νομισματοποίηση» των κρατικών ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, και της σχετικής υλικοτεχνικής υποδομής. Το ταμείο θα επένδυε σε έργα στην Ουκρανία.

Εξαιρούνται οι ορυκτοί πόροι που ήδη συνεισφέρουν στα ταμεία της ουκρανικής κυβέρνησης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα κάλυπτε τις υφιστάμενες δραστηριότητες της Naftogaz ή της Ukrnafta, των μεγαλύτερων παραγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ουκρανίας.

Ωστόσο, η συμφωνία παραλείπει κάθε αναφορά στις αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας, στις οποίες αρχικά είχε επιμείνει το Κίεβο ως αντάλλαγμα για να συμφωνήσει στη συμφωνία. Αφήνει επίσης κρίσιμα ζητήματα, όπως το μέγεθος της αμερικανικής συμμετοχής στο ταμείο και οι όροι των συμφωνιών «κοινής ιδιοκτησίας», να διευθετηθούν σε συμφωνίες που θα ακολουθήσουν. Μετά από τρία χρόνια κατά τα οποία οι ΗΠΑ ήταν ο κύριος χορηγός στρατιωτικής βοήθειας του Κιέβου, ο Τραμπ ανέτρεψε την πολιτική της Ουάσιγκτον ανοίγοντας διμερείς συνομιλίες με τη Ρωσία, χωρίς να βρίσκονται στο τραπέζι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ή η Ουκρανία.

Οι όροι που άλλαξαν

Ουκρανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η συμφωνία εγκρίθηκε από τους υπουργούς Δικαιοσύνης, Οικονομίας και Εξωτερικών και διατύπωσαν την προοπτική να ταξιδέψει ο Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο τις επόμενες εβδομάδες για μια τελετή υπογραφής με τον Τραμπ.

«Αυτή θα είναι μια ευκαιρία για τον πρόεδρο να συζητήσει ποια είναι η ευρύτερη εικόνα. Και στη συνέχεια, μετά από αυτό, θα μπορέσουμε να σκεφτούμε τα επόμενα βήματα», δήλωσε ένας αξιωματούχος.

Η αρχική σαρωτική πρόταση της κυβέρνησης Τραμπ προέβλεπε ένα επενδυτικό ταμείο ανασυγκρότησης στο οποίο οι ΗΠΑ «θα διατηρούν το 100% του οικονομικού τους συμφέροντος». Η Ουκρανία θα συνεισέφερε το 50% των εσόδων του ταμείου από την εξόρυξη ορυκτών πόρων, συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των σχετικών υποδομών, με ανώτατο όριο τα 500 δισ. δολάρια.

Οι όροι αυτοί, που χαρακτηρίστηκαν απαράδεκτοι από Ουκρανούς αξιωματούχους, αφαιρέθηκαν από το τελικό σχέδιο.