Exclusive

Η Μαρίνα Ψάλτη στο FTHIS: Ο ρόλος στον "Άγιο Έρωτα", η αποχή από το θέατρο, η ζωγραφική και η καθημερινότητα μετά την απώλεια του Γιάννη Φέρτη

Από τον Μάριο Κωνσταντόπουλο

Η Μαρίνα Ψάλτη μετά την εμφάνισή της στη σειρά του Σωτήρη Τσαφούλια, "17 Κλωστές", τη φετινή σεζόν πρωταγωνιστεί στη δραματική και καθημερινή σειρά του Alpha "Άγιος Έρωτας".

Η αγαπημένη ηθοποιός υποδύεται την "Πετρούλα", τη μητέρα του πατέρα Νικόλαου, και κερδίζει τις εντυπώσεις με την ερμηνεία της.

Η Μαρίνα Ψάλτη, με αφορμή τον ρόλο της, μίλησε αποκλειστικά στο FTHIS.

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη συμμετοχή της στη σειρά, στην αποχή της από το θέατρο, στην καλλιτεχνική της πορεία, στη ζωγραφική και στην περιπέτεια με την υγεία της.

Ακόμη, η Μαρίνα Ψάλτη είπε για την καθημερινότητά της μετά την απώλεια του συζύγου της και σπουδαίου ηθοποιού Γιάννη Φέρτη.

Όσα είπε η Μαρίνα Ψάλτη στο FTHIS

Τη φετινή σεζόν πρωταγωνιστείτε στη δραματική σειρά του Alpha "Άγιος Έρωτας" και υποδύεστε την "Πετρούλα". Πείτε μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σας…

Είμαι η μητέρα του πατέρα Νικόλαου. Είναι μία γυναίκα η οποία κρύβει κάποια μυστικά που έχουν να κάνουν με την κόρη της. Την έχει στιγματίσει ο τρόπος που πέθανε το παιδί της. Αυτοκτόνησε, αλλά πιο πριν βιάστηκε. Ήταν έγκυος. Από την αρχή η Πετρούλα ψάχνει με τον γιο της απεγνωσμένα να βρουν ποιος είναι ο υπαίτιος και όλα καταλήγουν στον Μαρκόπουλο. Μετά από αυτά που έχουν μάθει και με όλα αυτά τα διάφορα που έχουν συμβεί, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο σπίτι του και σκέφτεται ότι ίσως βρει κάτι που να μπορεί να τον ενοχοποιήσει και να βοηθήσει να το ξεσκεπάσουν.

Θα τη δούμε και στα επόμενα επεισόδια να βρίσκεται στο σπίτι του ανθρώπου αυτού;

Μέχρι στιγμής αυτό που ξέρω είναι ότι εξακολουθεί να βρίσκεται στο σπίτι αυτού του ανθρώπου. Δηλαδή ακόμα και μετά το πέρασμα των τεσσάρων χρόνων. Στο επεισόδιο 87 έχουμε πέρασμα τεσσάρων χρόνων. Δεν είναι σε πολύ εύκολες συνθήκες γιατί συγκρούεται και με τη Βιργινία και η Χλόη δεν θέλει να τη βλέπει μπροστά της γιατί προσπάθησε να της κάνει την έκτρωση και να της πάρει το παιδί. Είναι πολλά. Δεν είναι μια εύκολη συμβίωση με αυτούς τους ανθρώπους στο σπίτι του Μαρκόπουλου. Εξακολουθεί λοιπόν να είναι στο σπίτι του και να προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει κάτι. Ωστόσο, ο Μαρκόπουλος ξέρει πάρα πολύ καλά πως να κρύβεται.

Θεωρείτε ότι η Πετρούλα είναι μια σκληρή γυναίκα ή οι συνθήκες αυτές την έκαναν;

Μαλακιά δεν είναι γιατί είναι μια γυναίκα που έχει "φτύσει αίμα" να επιβιώσει. Είναι μια φτωχή γυναίκα. Χάθηκε ο άντρας της στον εμφύλιο και όλα της τα χρόνια πάλευε να μεγαλώσει δύο παιδιά. Το κορίτσι έφυγε έτσι όπως έφυγε και ο γιος πήγε στην ιερατική των Χανίων να γίνει ιερέας. Σε σχέση με τον γιο της, έχει υπάρξει και πολύ χειριστική. Δεν ήταν εύκολη η ζωή της και οι άνθρωποι που δεν είναι η ζωή τους εύκολη, κάποια στιγμή σκληραίνουν. Επίσης, λογικό είναι να θέλει να εκδικηθεί γιατί το κορίτσι της πέθανε τόσο άδικα και με τέτοιο τρόπο.

Καταλαβαίνω ότι και στην πορεία θα εξακολουθεί να θέλει το κακό του Μαρκόπουλου γι’ αυτό που έκανε στην κόρη της. Μάλιστα, είδαμε ότι έχει κάνει ήδη κάποιες απόπειρες…

Μα προσπαθεί και στο σπίτι του συνεχώς. Ψάχνει να βρει κάτι, ένα στοιχείο που θα την οδηγήσει στο να ξεσκεπαστεί ο Μαρκόπουλος. Αυτό είναι το κύριο μέλημά της.

Ο Νικόλαος έχει έρθει κοντά με τη Χλόη και έχει αναπτυχθεί ένας έρωτας μεταξύ τους. Το ειδύλλιο αυτό, το οποίο έχει αντιληφθεί η Πετρούλα, υπάρχει περίπτωση να το δεχτεί στο μέλλον;

Αυτό δεν το ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι μέχρι τα επεισόδια που έχω πάρει στα χέρια μου, δεν το αποδέχεται με τίποτα και τον παροτρύνει να μην έχει καμία επαφή με το κορίτσι. Βεβαίως ησυχάζει με το γάμο της Χλόης, αλλά έχει πάντα ένα φόβο και ξέρει. Αντιλαμβάνεται ότι ο γιος της υποφέρει.

Η σειρά έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Εσείς όταν διαβάσατε για πρώτη φορά το σενάριο περιμένατε την ανταπόκριση που θα έχει;

Εμένα με ενδιέφερε πάρα πολύ ο ρόλος σαν ρόλος και η πορεία του μέσα στην ιστορία αυτή. Έβλεπα ότι από την πλευρά του ηθοποιού, είχα ένα πολύ ενδιαφέρον πράγμα στα χέρια μου. Τώρα το ότι έχει αγαπηθεί ο ρόλος, το βλέπω αυτό. Διαβάζω σχόλια και βλέπω πως και ο κόσμος έξω μου μιλάει. Αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως γιατί για εμάς τους ηθοποιούς όταν έχει αποδοχή αυτό που κάνουμε είναι πολύ ωραίο. Αυτό με ευχαριστεί και ελπίζω να συνεχίσω. Τώρα δεν ξέρω σεναριακά πού θα φτάσει η Πετρούλα και πόσο θα είναι στη σειρά, αλλά μ’ αρέσει.

Άρα, δεν γνωρίζετε εσείς αν η σειρά συνεχιστεί για δεύτερη σεζόν…

Για δεύτερη σεζόν νομίζω έχει πάρει έγκριση. Νομίζω θα είμαι. Δεν έχω ιδέα. Εκτός αν σεναριακά δεν είμαι. Αυτό δεν το ξέρω.

Η δική σας πρόθεση όμως από ότι καταλαβαίνω είναι ότι θέλετε να συνεχίσετε…

Βεβαίως! Θα ήθελα να συνεχίσω, δεν το συζητώ. Είναι κάτι που το έχω αγαπήσει, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από τους ηθοποιούς. Έχει να κάνει με την πορεία της ιστορίας και πώς είναι στο μυαλό αυτών που το γράφουν.

Θα δείτε εσείς τα επεισόδια που προβάλλονται στην τηλεόραση; Γενικά παρακολουθείτε τις δουλειές σας;

Τα βλέπω όλα και αν τύχει να χάσω κάποιο επεισόδιο, θα το δω κάποια άλλη στιγμή. Όχι τόσο για να δω εμένα, αλλά για να δω το γενικότερο κλίμα της δουλειάς. Με ενδιαφέρει να δω πώς εξελίσσεται η δουλειά, πως εξελίσσονται οι ρόλοι. Αν μπορώ κάτι να φτιάξω ή αν κάτι με ενοχλήσει να το διορθώσω. Η δουλειά μας είναι, πρέπει να τα βλέπουμε. Εγώ βλέπω πάντα τις δουλειές μου. Όχι από διάθεση ναρκισσισμού. Απλώς θέλω να είμαι μέσα στο κλίμα του συνόλου της δουλειάς, βλέποντας και τους άλλους ανθρώπους, τους άλλους συναδέλφους.

Είστε αυστηρός κριτής με τον εαυτό σας;

Πάρα πολύ. Δηλαδή μ’ αρέσουν όλοι οι άλλοι εκτός από μένα. Πριν από λίγο καιρό είδα το "H αγάπη άργησε μια μέρα", το είχα κάνει όταν ήμουν τριάντα χρονών. Πολύ νέα. Τότε λοιπόν, ένιωθα ότι όλοι οι άλλοι είναι μια χαρά και εγώ έχω τα ζητήματα. Μετά από τόσα χρόνια επιτέλους αναγνώρισα τον εαυτό μου. Αφού γελούσα κιόλας ότι μια χαρά τα είχα πάει.

Οι απαιτήσεις μιας καθημερινής σειράς είναι πολλές;

Βέβαια. Καταρχάς είναι πάρα πολλές οι ώρες των γυρισμάτων. Γυρίζουμε μετά από δεκάωρα και δωδεκάωρα στο σπίτι. Πολλές φορές έχει τύχει και πρέπει να διαβάσεις για την επόμενη. Δεν είναι μια εύκολη δουλειά, καθόλου εύκολη. Είναι απαιτητική. Πολλές φορές με παίρνουν φίλοι και μου λένε να βγούμε το βράδυ να πάμε κάπου να φάμε και λέω "παιδιά δεν μπορώ έχω γύρισμα, ξυπνάω έξι η ώρα το πρωί". Χρειάζεται να θυσιάσεις κάποια πράγματα για να είσαι καλός στη δουλειά σου.

Με ποιο κριτήριο εσείς θα διαλέξετε τη δουλειά που θα πάρετε μέρος; Κυρίως είναι ο ρόλος ή και η συνεργασία;

Όταν ήμουν νεότερη, έπαιζε πολύ μεγάλο ρόλο ο ρόλος. Εδώ και αρκετά χρόνια με ενδιαφέρει πάρα πολύ το γύρω γύρω. Δηλαδή με ενδιαφέρει ποιος θα κάνει την παραγωγή, ποιος θα είναι ο σκηνοθέτης, ποιος θα κάνει το σενάριο και με ενδιαφέρει ποιοι άνθρωποι θα πλαισιώσουν τη δουλειά. Λιγότερο πλέον ο ρόλος. Βεβαίως, το πρώτο πράγμα που διαβάζει κανείς όταν του προτείνουν μια δουλειά είναι ο ρόλος και σίγουρα αν είναι κάτι που δεν θα με ενδιέφερε καθόλου, θα έλεγα "όχι".

Αυτό ήταν ο λόγος που κάνατε λίγο πιο επιλεκτικές δουλειές στην τηλεόραση; Πριν τις "17 κλωστές", είχαμε λίγο καιρό να σας δούμε…

Έκανα θέατρο. Εμένα αυτό ήταν το κύριο μέλημά μου. Το θέατρο με ενδιέφερε πάντα και βεβαίως πολύ προσεκτικά έλεγα "ναι" σε κάποιες τηλεοπτικές δουλειές που αισθανόμουν ότι θα χωρούσα και ως σε σχέση με την ιδιοσυγκρασία μου και με αυτά που θα ήθελα να κάνω. Αλλά εντάξει, αυτή η δουλειά ήρθε σε μια φάση της ζωής μου που δεν ήθελα να κάνω θέατρο. Έχω μία κόπωση ως προς το θέατρο. Αισθανόμουν ότι ήθελα λίγο να πάρω μία απόσταση από τα θεατρικά. Ίσως γιατί όλα μου τα χρόνια έκανα θέατρο συνέχεια. Όταν ήρθε η πρόταση για τον "Άγιο Έρωτα" και διάβασα και είδα τους συντελεστές, ομολογώ ότι αμέσως με ενδιέφερε να το κάνω και χάρηκα κιόλας που ήρθε.

Σ’ αυτά τα χρόνια της πορείας σας στον χώρο έχετε κάποιο απωθημένο; Δηλαδή να υπάρχει κάποιος ρόλος στο θέατρο που δεν έχετε πραγματοποιήσει;

Όχι, δεν έχω! Εγώ έγινα ηθοποιός και αποφάσισα να σπουδάσω όταν διάβασα τον "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ και ευτύχησα γιατί στα τέσσερα μεγάλα του έργα του Τσέχωφ έχω παίξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλα πράγματα που μ’ αρέσουν. Αλλά απωθημένα όχι, δεν έχω. Έχω παίξει πάρα πολύ ωραία πράγματα στο θέατρο. Έχω παίξει πράγματα που τα επιθυμούσα πολύ.

Τοποθετούνται πιστεύετε "ταμπέλες" σε έναν ηθοποιό ότι κάποιος κάνει πιο πολύ για έναν δραματικό ρόλο και αντίστοιχα κάποιος άλλος για έναν κωμικό;

Υπάρχει αυτό. Η αγορά στην Ελλάδα είναι περιορισμένη. Είναι μικρή και πολλές φορές σε καλούν να κάνεις συγκεκριμένα πράγματα. Εγώ βέβαια ομολογώ και χαίρομαι γι’ αυτό, ότι αντιστάθηκα. Δηλαδή έχω παίξει και κωμωδίες και διάφορα είδη θεάτρου. Και σύγχρονο και κλασικό και βαριά και λίγο πιο ελαφριά. Δεν αισθάνομαι ότι κάτι δεν έχω παίξει από αυτά που θα ήθελα. Δεν έκανα μονίμως το ίδιο πράγμα, αλλά σαφέστατα έχω γράψει περισσότερο ως ηθοποιός στα δράματα. Αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου γιατί και το δράμα δεν παίζεται με έναν τρόπο. Είναι στο μυαλό του ηθοποιού και στην ικανότητά του να παίζει κάθε φορά με έναν διαφορετικό τρόπο.

Όταν αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός, αυτό που είχατε στο μυαλό σας γι’ αυτό το επάγγελμα, ήταν το ίδιο με αυτό που συναντήσατε;

Εγώ ξεκίνησα να παίζω στο θέατρο το 1991. Οι δυσκολίες νομίζω ήταν πάντα οι ίδιες. Από την κρίση και μετά έγινε μια αλλαγή στο τοπίο. Τα πράγματα αλλάζουν, προχωράνε, μεταλλάσσονται. Δεν μπορούν να μένουν το ίδιο. Ένας ηθοποιός που αγαπάει τη δουλειά του, μαθαίνει και προσαρμόζεται με τα ρεύματα της εποχής. Έχουν αλλάξει τα πράγματα. Παλιά ας πούμε, παίζαμε μια σεζόν, ξέραμε ότι η σεζόν ήταν έξι μήνες. Τώρα η σεζόν είναι δίμηνα ή τρίμηνα. Αναγκάζονται οι ηθοποιοί να παίζουν Δευτέρα - Τρίτη σε ένα άλλο έργο και Παρασκευοσαββατοκύριακο σε ένα άλλο για να τα βγάλουν πέρα. Το επάγγελμα έχει υποστεί πολύ μεγάλη βλάβη, αλλά εντάξει, προσπαθούμε να προσαρμοστούμε.

Τον πρώτο σας ρόλο τον θυμάστε;

Η πρώτη μου δουλειά ήταν μόλις το 1991, όταν τελείωσα τη δραματική σχολή. Ήμουν στον χορό της "Ηλέκτρας" του Σοφοκλή στο Αμφι-θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου. Ο πρώτος ουσιαστικά ρόλος ήταν τον επόμενο χειμώνα στον "Γλάρο" του Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Γιούρι Λιουμπίμοφ. Μ’ αυτόν τον τεράστιο σκηνοθέτη, από τους καλύτερους που έχουν υπάρξει. Ήταν σαν να έβγαλα επτά δραματικές σχολές. Ακόμα και σήμερα πολλές φορές όταν κάνω πρόβες και κάτι με δυσκολεύει, ψάχνω να βρω έναν τρόπο να τον προσεγγίσω. Πολλές φορές σκέφτομαι αν ήταν εδώ ο Γιούρι Λιουμπίμοφ τι θα μου έλεγε. Κάναμε τον "Γλάρο" του Τσέχωφ, το οποίο είχε πάει δύο χρονιές και μετά κάναμε τον "Βυσσινόκηπο". Η συναναστροφή μου και η συνεργασία μου με αυτόν τον άνθρωπο με έχει σημαδέψει.

Ήταν όλα ρόδινα στην πορεία σας;

Όχι! Ποτέ δεν είναι. Δεν είναι όλα ρόδινα στο θέατρο, ούτε στην τηλεόραση, ούτε πουθενά. Σε καμία δουλειά. Υπάρχουν και εντάσεις και ζητήματα. Άνθρωποι είμαστε. Το θέμα είναι να έχεις την ικανότητα και την σοφία να αντιμετωπίζεις τα πράγματα λιγότερο προσωπικά.

Εσείς πώς αντιμετωπίζατε την κάθε δυσκολία που μπορεί να συνέβαινε;

Την αντιμετώπιζα πάντα με αυτοσυγκράτηση και δικαιολογώντας ακόμα και τα αδικαιολόγητα. Αλλά ήμουν νέα πολύ και όταν είσαι νέος έχεις αντοχές. Τώρα δεν ξέρω.

Ως άνθρωπος στην καθημερινότητά σας πώς είστε;

Νομίζω πάρα πολύ ήσυχη. Μ’ αρέσουν τα απλά πράγματα. Μ’ αρέσει να έχω μία ηρεμία. Μ’ αρέσει να έχω καλή σχέση με τους ανθρώπους. Δεν είμαι ένας έντονος άνθρωπος. Δεν εκνευρίζομαι εύκολα. Δεν θυμώνω εύκολα. Δεν έχω στοιχεία εκδίκησης. Ένας πολύ απλός άνθρωπος είμαι.

Τι είναι αυτό που σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο και δεν έχετε γύρισμα;

Αυτό που μου αρέσει να κάνω είναι να δω κάποια ωραία ταινία, να συναντήσω καλούς μου φίλους, να πάω μια βόλτα, να ζωγραφίσω. Τέτοια πράγματα.

Θα σταθώ λίγο και στο κομμάτι της ζωγραφικής γιατί πραγματοποιήσατε και μια έκθεση πριν από μερικούς μήνες…

Ωραία ήταν! Θα αργήσω μάλλον να το ξανακάνω γιατί από τη στιγμή που το επάγγελμα που βιοπορίζομαι είναι άλλο, δεν υπάρχει ο χρόνος για τη ζωγραφική. Η ζωγραφική λειτουργεί σε κάποια κενά μου. Περισσότερο λειτουργεί κατευναστικά για τη στιγμή εκείνη που το κάνω. Για να αποφασίσω να κάνω μια καινούργια έκθεση, θέλει πολλή δουλειά και πολλή σκέψη. Ακόμα δεν είναι στα σχέδια μου. Ίσως κάποια στιγμή αργότερα. Τώρα όλα αυτά τα έργα που εξέθεσα τον Ιούνιο ήταν έργα τα οποία είχαν γίνει τα τελευταία πέντε χρόνια που είχαν μεσολαβήσει. Είχε έρθει ο κορονοϊός, είχαμε κλειστεί, ήταν η συνθήκη που βοήθησε για να έχω το υλικό. Δεν έχω κάποιο στόχο αυτή τη στιγμή.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν αληθινές φιλίες στον χώρο σας;

Εγώ στον χώρο αυτόν έχω συναντήσει συγκλονιστικά ενδιαφέροντες και καλούς ανθρώπους. Έχω επιλέξει να είναι φίλοι μου και μου έχουν κάνει την τιμή να είναι και αυτοί φίλοι δικοί μου και να είμαι φίλη τους. Δεν είναι ένας χώρος εύκολος, ούτε αγγελικά πλασμένος. Βεβαίως είναι ένας χώρος πολύ ανταγωνιστικός. Υπάρχουν και άνθρωποι που, εμένα τουλάχιστον, μου ταιριάζουν επειδή εγώ δεν έχω τέτοια στοιχεία καθόλου. Δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική. Δεν είμαι καθόλου αδηφάγα. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό.

Έτσι ήσασταν πάντα;

Ναι, το είχα από παιδί. Δεν έχω ούτε φιλοδοξίες. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Εγώ θέλω να είμαι σε έναν χώρο, στον χώρο τον συγκεκριμένο, και να αισθάνομαι ότι είμαι χρήσιμη στο να φτιάξω κάτι που θα λειτουργήσει σε κάποιους ανθρώπους. Γιατί κακά τα ψέματα, η δουλειά μας πρέπει να έχει την αποδοχή του κόσμου. Όπως και στο θέατρο πρέπει να μπει μέσα ο κόσμος. Το θέατρο γίνεται για τον κόσμο, δεν γίνεται για εμάς. Θα καθόμασταν σπίτι μας να κάναμε παραστάσεις.

Το κομμάτι της δημοσιότητας το είχατε καθόλου στο μυαλό σας όταν κάνατε τα πρώτα σας βήματα στον χώρο της υποκριτικής; Δηλαδή, ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ασχοληθούν με την προσωπική σας ζωή και άλλοι θα σας πλησιάσουν και θα ζητήσουν να βγάλουν φωτογραφία μαζί σας…

Στην αρχή όταν ξεκίνησα, δεν το είχα καθόλου. Δεν ήξερα πώς είναι. Αλλά επειδή ξεκίνησα με τη "Λάμψη" που γινόταν τότε χαμός, πολύ νωρίς το είδα και το έμαθα και μπορώ και το χειρίζομαι. Δεν με ενοχλεί καθόλου να με σταματήσει ένας άνθρωπος να μου πει: "σας βλέπω και περνάω καλά και μ’ αρέσει αυτό που κάνετε". Με συγκινεί και με χαροποιεί. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Μπορώ και το διαχειρίζομαι. Δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ.

Διάβασα ότι δεν έχετε καμία σχέση με τα social media…

Καθόλου (Γέλια). Είμαι τελείως άσχετη. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Χρησιμοποιώ το διαδίκτυο μόνο αν θέλω να δω κάτι και να πάρω μια πληροφορία. Μόνο έτσι. Αλλιώς τίποτα.

Με το πέρασμα του χρόνου πώς είστε.

Εντάξει, την παλεύω. Ώρες - ώρες βλέπω τον καθρέφτη και λέω "Παναγία μου". Είναι ανελέητος ο χρόνος, αλλά από την άλλη μια χαρά. Όλα καλά. Η ζωή μου φέρθηκε καλά και από τη δουλειά μου είχα χαρές. Θεωρώ ότι είμαι ένας τυχερός άνθρωπος.

Περάσατε και μια περιπέτεια με την υγεία σας. Είναι όλα καλά τώρα;

Ναι! Κάθε χρόνο κάνω μία αξονική και μέχρι στιγμής είναι όλα καλά. Δόξα τω Θεώ.

Πώς κυλάει πλέον η καθημερινότητά σας μετά την απώλεια του συζύγου σας και σπουδαίου ηθοποιού Γιάννη Φέρτη;

Προσπαθώ και εγώ να μάθω να ζω αλλιώς. Δηλαδή υπάρχουν πολλές φορές που ξυπνάω το πρωί και έχω μια αισιοδοξία και λέω: "ωραία, μια καινούργια μέρα, είμαι υγιής, πάω στη δουλειά μου". Υπάρχουν και κάποιες φορές που νιώθω ότι είμαι στο πιο βαθύ πηγάδι και δεν έχω τρόπο να βγω.

Ο πόνος με τον καιρό θεωρείτε ότι ξεπερνιέται;

Όχι, όχι. Νομίζω ότι δεν θα περάσει ποτέ. Από ότι μου λένε και άλλοι άνθρωποι που είχαν τέτοιες απώλειες, απλώς μαθαίνεις. Εξοικειώνεσαι περισσότερο με αυτό και μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι ποτέ.

Εσείς ως άνθρωπος είστε από αυτούς που εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους ή είστε πιο εσωστρεφής; Ειδικά σε μια τέτοια δύσκολη περίπτωση…

Ο καθένας έχει έναν τρόπο που λειτουργεί. Εγώ δεν θέλω να μοιράζομαι τίποτα από αυτό. Είναι κάτι εντελώς δικό μου και ψάχνω να βρω έναν τρόπο δικό μου για να εξοικειωθώ μαζί του. Δεν νομίζω ότι περνάει κάτι. Δεν περνάνε αυτά νομίζω ποτέ.

Κλείνοντας, τι είναι αυτό που εύχεται η Μαρίνα για το μέλλον;

Αυτό που θα ήθελα να μου συμβεί είναι αυτό που θέλουν όλοι οι άνθρωποι. Να μεγαλώνω ομαλά, να έχω την υγεία μου, να μπορώ να χαίρομαι κάποια πράγματα με τους φίλους μου, την ανιψιά μου, την αδερφή μου και να είμαι καλά μέσα μου. Να είναι όλα ήρεμα και να έχω καλοσύνη.